อาจารย์ผู้ทรงความรู้และเปี่ยมด้วยคุณธรรม มีศิษย์มาศึกษาปรีชาญาณ และแนวทางในการดำเนินชีวิตที่ศักดิ์สิทธิ์จากท่านมากมาย
ในเช้าวันหนึ่ง มีศิษย์คนหนึ่งเข้ามาหาท่านและกล่าวกันท่านว่า
“อาจารย์ครับ เช้านี้ขณะที่พี่ชายทั้ง 3 คนของผมกำลังนอนหลับอย่างเกียจคร้าน ผมเป็นคนเดียวที่พยายามดำเนินชีวิตบนหนทางศักดิ์สิทธิ์ ตื่นมาภาวนาเช้าเป็นเวลานาน ในขณะที่พี่ ๆ ค่อย ๆ ตื่น อาบน้ำ ทานอาหารเช้า และไปทำงาน โดยไม่ใส่ใจเลยว่าเขาจะต้องสวดภาวนาสรรเสริญพระเจ้า”
อาจารย์มองศิษย์คนนั้นด้วยความเมตตา พร้อมทั้งกล่าวสอนเขาว่า
“อาจารย์อยากให้เธอยังคงนอนต่อไปเหมือนกับพี่ชายของเธอ ดีกว่าที่เธอจะตื่นขึ้นมาสวดภาวนาสรรเสริญพระเจ้า แต่กลับกล่าวถ้อยคำตัดสินและว่าร้ายต่อพี่ ๆ ของเธอ”
จงทำความดี แต่อย่าหยิ่งจองหอง จนคิดว่าเราอยู่เหนือผู้อื่นจากการทำความดีนั้น
